Verlies bij jongeren

Een verlies komt meestal onverwacht. Jongeren voelen zich onvoorbereid en in de war. Het evenwicht in een gezin kan verstoord raken.

Onzichtbaar

Als volwassene zie je vaak niet hoe jongeren omgaan met verlies. Ze willen niet teveel opvallen en net zo normaal zijn als de jongeren in hun omgeving. Gezinsleden en vrienden weten vaak niet hoe te steunen en jongeren wijzen steun vaak af omdat ze denken het zelf te moeten oplossen. Het rouwen kan stagneren, ze kunnen emotionele- en gedragsproblemen krijgen. Daardoor verergeren problemen en blijven langer daarna spelen.

Levenservaring

Volwassenen hebben meer levenservaring dan jongeren en weten dat de pijn na verloop van tijd minder wordt en het leven er beter uit kan gaan zien. Jongeren kunnen dit vaak niet goed overzien. Het is, zelfs als ouders, niet gemakkelijk jonge mensen met een verlies te ondersteunen.

Saskia Boerma heeft veel ervaring met het begeleiden van jongeren. Zij kan haar begeleiding op iedere afzonderlijke situatie afstemmen.
 

"Toen ik weer op school kwam reageerden de meeste mensen ontwijkend, ook de leerkrachten. Ik kon er op school met niemand echt goed over praten. Ik ben toen een keer ontzettend boos geworden op mijn mentor. Ik heb geroepen:"Waarom vraag je er nooit naar? "  Na ongeveer een half jaar werd ik erg opstandig op school. Ik ben toen zelf naar de vertrouwenspersoon gestapt"

Mirjam, 22 jaar. uit: de rouwende school

"Soms zou ik willen dat ik een gebroken been had. Dat is tenminste zichtbaar."

Jan, 16 jaar (hersenletsel na een fietsongeval)